- потерча
- —————————————————————————————потерча́іменник середнього роду, істотадитина, що вмерла нехрещена; загублена, або взагалі чужа дитина; приблуда - зневажл.фольк., арх.
Орфографічний словник української мови. 2005.
Орфографічний словник української мови. 2005.
потерча — а/ти, с., заст. 1) Дитина, що вмерла нехрещеною. 2) зневажл. Загублена, або взагалі чужа дитина; приблуда. || лайл … Український тлумачний словник
потерчук — ребенок, который умер не своей смертью , укр. потерча, потерчатко. От (по)терять (Зеленин, ЖСт. 20, 359 и сл.) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
потерчук — а/, ч., зах. Те саме, що потерча … Український тлумачний словник
приблуда — 1) (зайшла людина, що випадково опинилася де н., пристала до когось), зайда, захожий, заблуд[к]а, заброда, заволока, приблудько, приходько, приплентач; потерча (загублена / взагалі чужа дитина, що пристала до когось) 2) див. бродяга … Словник синонімів української мови